پوشیه سفید طلبه

#به_قلم_خودم

#اعجاز_قرآن

#اعجاز رمضان
صفحات را ورق میزنم حروف ها همان حروف اند ،کلمات همان کلمات، اعراب همینطور..پس چگونه معجزه شده ای!..ورق میزنم انگار با هر ورق کلمات با من سخن می گویند آنچنان استوار بر سر جایشان نشسته اند، و یقین دارند که بهترین جایگاه اعرابی را گرفته اند..گاهی جملاتش امر است گاهی نهی است! گاهی جملات ساده و روانن به زلالی جویبار بهشت! گاهی بهشت اش را وصف کرده و گاهی جهنمش..گاهی از تو میخواهد با او بگوی که خدا یکیست گاهی می خواهد با او دعا بخوانی اهدنا صراط المستقیم..یا بگویی پرودگارا مرا به فرودی پرخیز در منزلی پربرکت فرودار که تو بهترین فرود اوردندگانی …(مومنون 29)و چه قشنگ رسم دعا را به بندش می اموزد..گاهی دلسوزانه میگوید بنده ام چنین نکن چنان نکن که به تو زیان خواهد رسید و گاهی داستان های پیشین را چه زیبا وصف و ترسیم می کند …در هر ایه عبرتی است ونشانه ای(نحل 64)و چه مهربانان میگوید بنده ام جانانم برای تو همسری از جنس خودت افریدم واز او برای تو پسران و نوادگان به وجود اوردم واز چیز های پاکیزه روزی تان دادیم باز هم به باطل ایمان می اورید (نحل 72) من حیرانم از این همه اعجاز که او در قران نهفته.به راستی که باید گفت.فتبارک الله احسن الخالقین..