پوشیه سفید طلبه

استاد محمد شجاعی

در بحث عبادت، اولین شرطی که علی علیه‌السلام، شهید شب قدر برای ما می‌گذارد این است: «اَلْمُتَعَبِّدُ عَلی غَیْرِ فِقْهٍ کَحِمارِ الطّاحُونَةِ یَدُورُ وَ لا یَبْرَحُ[2] = کسى که بدون فهم و شناخت عبادت کند، مانند خرِ آسیاب است که پیوسته مى چرخد، ولی مسیری را طی نمی‌کند». امام صادق علیه‌السلام فرمود: به خدا قسم شخص 50 سال نماز می‌خواند و 2 رکعتش هم از او پذیرفته نمی‌شود، چون روی معرفتش درعبادات وقت نگذاشته است.

بنابراین، تا تو نفهمی که چه کسی هستی و نفهمی نماز یعنی عشق، نماز یعنی خلوت با خدا، نماز یعنی عروسی و جشن، ماهِ‌ رمضان یعنی ضیافت، یعنی مهمانی، دل به این عبادات نمی دهی و برای اینها وقت نمی گذاری. یعنی وقتی که لذتِ این مهمانی نمی آید، نشانه آن است که در جاهای دیگر وقت و عمر تلف کرده‌ای. اگر این لذت نیامد، یعنی ما داریم یک‌جا وقتمان را تلف می‌کنیم. حتی در مقدس‌ترین صورت‌ها و در کارهای خیر هم باشیم، داریم عمر را تَلَفَ می‌کنیم. پس سرِ خودمان را با کارهای خیر و مقدس کلاه نگذاریم. باید فهم خود را بالا ببریم. در درس خواندن‌، در دانشگاه رفتن‌، مهندسی‌، دکتری‌، فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، هنری و هرکار دیگر که باشیم، داریم خودمان را تلف می‌کنیم. تا وقتی‌که این لذت سراغ آدم نیاید، یعنی یک جای کار می‌لنگد. مهمترین جا هم این است که اصلاً نفهمیده‌ای چه کسی هستی.